Musab >
De Palestijnse Musab is 14 jaar oud als hij op de Westelijke Jordaanoever met zijn vriendje op straat rondfietst. Het is vrijdag en overal worden bruiloften gevierd. Een noodlottig ongeval treft Musab, als hij tijdens het lossen van vreugdeschoten op een van die bruiloften wordt getroffen door een rondvliegende kogel in zijn hoofd.
Van de één op de andere dag is hij zwaar gehandicapt. Inmiddels woont hij al meer dan 3 jaar bij Aleh, een bijzonder centrum in Jeruzalem, waar gehandicapte kinderen worden opgevangen en liefdevol specialistische zorg krijgen. Ieder kind is hier welkom, los van hun culturele of religieuze achtergrond en dat is best bijzonder in een maatschappij waar de conflicten nogal eens oplopen.
Chaim en zijn zus Sury hebben sinds hun geboorte een beperking. Ze kunnen niet lopen en praten en hun organen worden steeds zwakker. De twee kinderen wonen in verzorgingstehuis Aleh waar ze de zorg krijgen die ze nodig hebben. Moeder Miri vertelt dat zij die zorg niet zelf konden geven. In het begin vond ze dat pijnlijk, nu ziet ze dat de plek haar kinderen een reden geeft om te bestaan. “Thuis zou dat heel anders zijn, omdat we alleen zouden focussen op wat hij niet kan. Toen hij bij Aleh kwam zagen we wat wel kan.”
Bij de Muur vertelt Shmuel dat hij het grootbrengen van zijn kinderen ziet als de opdracht van God. “Het is onze taak om ze een goed leven te geven.”
Hila >
Hila is zeventien en houdt van zingen, hiphopdansen en fietsen. Dat klinkt als een doorsnee meid. Het grote verschil is alleen dat Hila haar hobby’s niet meer kan uitoefenen. Tijdens het fietsen werd ze geschept door een auto, waardoor ze ernstig hersenletsel opliep en in coma raakte. Ze kon niet eens meer met haar familie en vrienden praten.
In de zorginstelling Aleh, waar Hila woont, hebben ze een nieuwe speciale computer. Ze kan ‘praten’ door haar ogen naar de juiste letter op het scherm te bewegen. De hulpverlener vertelt trots: “Gisteren heeft ze dat voor het eerst gebruikt en het eerste woord was ‘papa’.” Haar vader glundert bij het weerzien van zijn mooie meid. De situatie raakt hem en is pijnlijk, maar de nieuwe mogelijkheid tot communicatie maakt hem blij. Hij hoopt op verdere ontwikkeling. “We geven de moed niet op met Hila. Hila is een vechter.”
Vrijwilligerswerk bij Aleh
Thomas en Erica Wierks werkten 2 maanden als vrijwilliger voor Aleh en zijn net weer in Nederland. Ze blikken kort terug op hun tijd! Lees over hun ervaring >